مقالات

ظرفیت گردشگری هنری ایران و فرصت های پیش روی آن

ظرفیت گردشگری هنری ایران و فرصت های پیش روی آن

به علت وجود تعاریف متنوع و متغیر از فرهنگ، تعریف گردشگری فرهنگی نیز دشوار است. ریموند ویلیامز (۱۹۷۶)، نظریه‌پرداز فرهنگی، واژه‌ی فرهنگ را یکی از پیچیده‌ترین واژگان زبان انگلیسی می‌داندکه دربرگیرنده‌ی “هنر و یادگیری” و “شیوه کلی زندگی” مردم است؛ یعنی، فرهنگ با گذشته و سنن (مثلاً تاریخ و میراث)، ترجمان‌های خلاق (مثلاً کارهای هنری و اجراها)، سبک زندگی و آداب و عادات مردمان مرتبط است. بسیاری از گردشگران، همان اندازه که به فرهنگ مردمام مختلف علاقه‌مند هستند به سایت‌های تاریخی، بناهای یادبود، موزه‌ها و نگارخانه‌ها علاقه دارند.

 

-هرگونه حرکت انسان به سمت جاذبه‌های فرهنگی ویژه مانند موزه‌ها، سایت‌های میراث، اجراهای هنری و جشنواره‌ها که در بیرون از محیط معمول زندگی‌اش قراردارند.

۲- حرکت انسان به سمت جلوه‌های فرهنگی‌ای که در بیرون از محیط معمول زندگی‌اش قرار دارند. هدف از این حرکت کسب اطلاعات و تجارب جدید برای ارضای نیازهای فرهنگی است.
با این حال، در این تعاریف، از فرهنگ به‌عنوان شیوه زندگی مردم نام برده نشده است، از این رو، ریچاردز (۲۰۰۱آ) بعدها تعریف جامع‌تری از گردشگران فرهنگی ارائه داد:
گردشگری فرهنگی صرفاً مصرف محصولات فرهنگی گذشته نیست، بلکه مصرف فرهنگ معاصر یا شیوه زندگی یک اجتماع یا منطقه نیز است. بنابراین، گردشگری فرهنگی هم “گردشگری میراث” (مرتبط با اشیاء بازمانده از گذشته) و هم “گردشگری هنری” (مرتبط با تولیدات فرهنگی معاصر) است.
به دلیل تنوع و پیچیدگی گردشگری فرهنگی می‌توان آن را به زیربخش‌ها و گونه‌های مختلفی تقسیم کرد. این زیربخش‌ها عبارتند از گردشگری‌های میراث، هنری، خلاق و بومی. محیط‌های بازدید نیز ممکن است شهر یا روستا، طبیعی یا انسان‌ساخت باشند. هر کدام از این حوزه‌ها، از حیث مطالعات پایه‌ای و مدیریت عملی دارای مسائل مخصوص به خود هستند.
فرهنگ را می توان در دو گروه کلی بخش بندی کرد که از نظر فهم گردشگری، امروزه اهمیت بسیاری دارد. از این نظر فرهنگ به دو بخش سنتی و مدرن قابل تقسیم است و در این دو بعد دارای چشم اندازهای متفاوتی می باشد. آنچه که در گردشگری بیشتر مدنظر است پردازش جلوه های مختلف فرهنگ های سنتی است. در جهان سنتی،‌ فرهنگ در قالب های اندیشگی و رفتار هایی شکل می گیرد که در هر جامعه ای بنیاد زندگی جمعی را تشکیل می دهند و از نسلی به نسل دیگر انتقال می یابد. هنجارهای فرهنگ سنتی برگرفته از میراثی است که به نسل امروزی رسیده است. این فرهنگ سنتی با توجه به تقاضای موجود در بازار گردشگری در عصر حاضر می تواند جاذب گردشگرانی باشد که خواهان یافتن مکانهایی با فرهنگ سنتی هستند تا اصالت واقعی را در آن تجربه کنند. از این رو فرهنگ سنتی بخصوص پا گرفته از گذشته های دور در مناطق مختلف، که هنوز دارای اصالتی فرهنگی هستند، می توانند گردشگران بسیاری را به خود جذب کند. بر این مبنا است که برخی نویسندگان بر فرهنگ تاکید می کنند و نقش آن را در شکل گیری، رشد و توسعه گردشگری اساس می دانند و فرهنگ را سنگ بنای توسعه گردشگری در نظر می گیرند. از این رو است که در چارچوب گردشگری ، تقاضاهای گوناگون فرهنگی در روندی از شناخت دیگر فرهنگ ها از راه بازدید از مناطق مختلف شکل می‏گیرد.این نشان دهنده آن است که بخشی از جریان گردشگری در چارچوب گردشگری فرهنگی ، تضاد فرهنگی را پشت سر گذاشته است و بیشتر با قبول فرهنگ میزبان یعنی مناطقی که از آن بازدید می کنند بیشتر به دنبال شناخت از فرهنگ بومی می باشند. که این روند را باید حاصل از تعامل فرهنگی ناشی از اندیشه های پسامدرن دانست که در تبلور از شناخت و تعامل فرهنگی از راه گردشگری شکل می گیرد
 
در جریان گردشگری فرهنگی جنبه های معنوی فرهنگ بومی و همچنین تبلور عینی آن به عنوان میراث فرهنگی از پارامترهای اساسی هستند که به شدت دارای اهمیت اقتصادی بوده و اطلاعات در آن به صورت دیداری منتقل می شود میراث فرهنگی به عنوان هدف اصلی در بازدیدهای گردشگری فرهنگی‏ شامل عادات محلی، آداب مربوط، سبک های معماری و موسیقی، زبانهای محلی و ارزش های دینی ـ ‏معنوی و تبلور عینی ادیان در چارچوب مناسک و مکان های مقدس است.‏از این رو‏ میراث فرهنگی حافظه جمعی یک ملت بوده که در مناطق مختلف فرهنگی در قالب پدیده‏ها ، مکان ها و رویدادها قابل بازدید است. همچنین رابطه میان فرهنگ و زیستگاه آن تنگاتنگ است. از این رو رابطه ای دو سویه میان نوع زیستگاه و نوع فرهنگ دیده می شود. این برداشت مفهوم ٌ پهنه ی فرهنگیٌ‌ را پدید می آورد. که خود در رابطه با فرهنگ و پهنه جغرافیایی،‌ گونه فرهنگی را شکل می دهد. از این رو پیکربندی فرهنگی و الگوهای فرهنگی مفهوم هایی در ارتباط با پهنه فرهنگی و گونه فرهنگی هستند. عناصر مشترک همه این مفهم ها این است که نه با اجزا یا ویژه داشت های آن، بلکه با تمامیت آن همچون سازمان معناداری از ویژه داشت ها برخورد می کنند از این رو توان های فرهنگی در هر مکان می تواند در زمینه های شناسایی و بررسی راهبردهای گردشگری بخصوص مفید واقع شود.
در این میان‏گردشگری فرهنگی از دو بعد تعریف می شود. در بعد مفهومی گردشگری فرهنگی، حرکت انسان ها برای جاذبه های فرهنگی و جدا شده از مکان معمولی سکونت با هدف به دست آوردن اطلاعات و تجربه جدید برای ارضای نیازهای فرهنگی تعریف شده است. از نظرفنی گردشگری فرهنگی، حرکت انسان ها برای جاذبه های فرهنگی خاص همچون مکان های میراث، نشانه های زیبا شناختی و فرهنگی،‌ هنرها و نمایش ها،‌که خارج از مکان معمولی سکونت قرار دارد را در بر می گیرد . این گونه گردشگری در طی منشور گردشگری فرهنگی اهداف زیر را مدنظر دارد:
۱٫ تشویق و تسهیل کار متصدیان حفظ و مدیریت میراث به منظور نشان دادن اهمیت میراث به جامعه میزبان و بازدید کنندگان.
۲٫ کمک به پیشرفت و تشویق صنعت گردشگری برای حمایت و اداره گردشگری به شیوه‌هایی که میراث و فرهنگ های زنده جامعه میزبان را محترم شمارد و آن را اصلاح کند.
۳٫ تسهیل و تشویق گفت و گو میان طرفداران محیط زیست و متولیان صنعت گردشگری درباره اهمیت و شکنندگی مکان های میراث، مجموعه ها و فرهنگ های زنده از جمله نیاز رسیدن به آینده ای پایدار برای آنها.
۴٫ تشویق تدوین کنندگان طرح ها و سیاست ها برای شکل دادن به اهداف و راهبردهای جامع و قابل اندازه گیری مرتبط به ارائه و تبیین مکانهای میراث و فعالیت های فرهنگی در زمینه حفظ و نگهداری آنها(ایکوموس، ۱۳۸۱، ۱۶۰-۱۵۹).
با افزایش تکامل بازار گردشگری، تقاضا برای گردشگری هنری نیز رشد کرده است. نتیجه این تکامل، افزایش تمایل مردم به تعطیلات علائق ویژه و معنا، هویت و تجاربی ژرف‌تر در فعالیت‌های گردشگری بوده که خود به معنای افزایش علاقه‌ی مردم به تماس‌های هنری است. همچنین می‌توان گفت که در سال‌های اخیر عرضه سایت‌ها و تجارب گردشگری هنری نیز افزایش یافته است. بسیاری از جشنواره‌های هنری نوین و مکان‌های هنری سرآمد مانند تِیت‌مدرن در لندن و موزه گوگنهایم در بیلبائو نشان داده‌اند که جاذبه‌های بسیار محبوبی برای گردشگران هستند. تیت‌مدرن چهارمین جاذبه محبوب رایگان در انگلستان است که در سال ۲۰۰۷ میلادی بیش از ۵ میلیون نفر از آن بازدید کردند . بسیاری از تورگردانانِ عرضه‌کننده‌ی تعطیلات کوتاه‌مدت، اکنون بسته‌های توری ارائه می‌دهند که شامل اقامت آخر هفته در شهرهای مهم به همراه بلیت تئاتر است. تورگردانان متخصص در گردشگری هنری نیز بسته‌هایی عرضه می‌کنند که حاوی برنامه‌های سفارشی شده‌ی سفر و مزایای دیگری چون بازدید از پشت صحنه و گفتگو با کارگردانان است. برخی از این شرکت‌ها مانند پراسپکت تورز، که ۲۵ سال است در این عرصه مشغول به فعالیت است، آنقدر تخصصی شده‌اند که اکنون بسته‌های توری را به گردشگران هنری فهیم و پرخرج عرضه می‌کنند که حاوی یک نوع هنری است. لازم به ذکر است که این گردشگران اغلب در گروه‌های کوچک سفر می‌کنند و بر اساس بررسی بعمل آمده در آمارهای جهانی حدودا سی و پنج درصد از گردشگران فرهنگی به نگارخانه ها، تاتر و موسیقی می روند.
برخلاف این که کشور ایران دارای پیشینه بسیار غنی در بخش تولیدات هنری و فرهنگی دارد٬ اما هنوز نتوانسته جایگاه مناسبی برای خود بوجود دارد. با وجود این در سال¬های اخیر تلاش شده تا به این بخش از تقاضای گردشگری توجه بیشتری شود. بدین ترتیب طرح گردشگری هنری به صورت یک طرح کارآفرینی در سطح ملی در مجمع تشخیص مصلحت نظام به تصویب رسیده است و با توجه به چشم انداز ۱۴۰۴ که ایران باید از نظر اشتغال¬زایی و ارزآوری اقتصادی به جایگاه های بالای منطقه برسد مورد توجه قرار گرفته است.
جشنواره‌های هنری مثل جشنواره فیلم فجر یا جشنواره موسیقی فجر، تئاتر که از انها به عنوان جشنواره های بین المللی یاد می کنیم، هنوز نتوانسته‌اند عاملی برای جلب نظر گردشگران به ایران زمین باشنداین جشنواره ها شاید از نظر اخبار جشنواره ای همانند بمب خبری سروصدای گسترده‌ای ایجاد کند اما این هیجـــان زیـــــاد در رونق گردشگری کشورمان تاثیرگذار نیست چون نتوانسته‌ایم خوب برای این جشنواره بازاریابی کنیم.مدت اقامت افراد در زمان برگزاری این‌گونه جشنواره‌ها معمولا افزایش نخواهد داشت .
مهم‌ترین مشکل در عدم موفقیت ، تبلیغات ، بازاریابی نادرست است، چون نتوانسته‌ایم بازارهای هدف‌مان و سلیقه‌های آنها را بشناسیمخوب درک کنیم در حالی که کشورهایی مثل کره‌جنوبی و ترکیه برای این موضوع زمینه‌سازی یا جذابیت ایجاد کرده‌اند. به‌عنوان مثال هم‌اکنون سریال‌های کره‌ای از طریق شبکه‌های مختلف سازمان صدا و سیما درحال پخش است که هر یک از آنها دقیقا برای جلب نظر گردشگران در کنار معرفی جامعه اصلی تولید شده‌اند اما ما چه حرکتی برای معرفی فرهنگ از این روش انجام داده‌ایم؟
اگر بخواهیم در مورد ترکیه نظر بدهیم می‌بینیم که هر سال در سالروز تولد مولانا هزاران نفر گردشگر روانه قونیه به‌عنوان شهری درجه دو می‌شوند اما در سالروز تولد حافظ، سعدی، خیام، شمس تبریزی ، فردوسی و واقعا چند نفر گردشگر خارجی به خود دیده است؟ آیا آماری گرفته شده است؟ بنابراین مهم‌ترین حرکت مربوط به ایجاد انگیزه در بسته‌های پیشنهادی ترکیبی برای گردشگران بازارهای هدف است.
برخی از کشورها با تدوین برنامه و استراتژی­های بازاریابی مختلفی از تولیدات هنری برای تنوع و توسعه محصول و گسترش بازار گردشگری بهره یافتند. به عنوان مثال مالزی با برگزاری نمایشگاهی به نام آرت اکسپوی مالزی (Art Expo Malaysia) تلاش دارد تا خود را به عنوان یک چهره­ی بین­المللی هنر معرفی کند. همچنین این کشور در سالهای اخیر با راه­اندازی کمپین MyFest 2015 به عنوان یک ماموریت ملی که به دنبال کمپین دیدار از مالزی در سال ۲۰۱۴ (Visit Malaysia2014) تشکیل شد، با موضوع “جشن های پایان نیافتنی” بر روی تولیدات هنری، تنوع فرهنگی، میراث و جشنواره‌های این کشور به عنوان یک محصول گردشگری منسجم تمرکز دارد و با خود شعار “مالزی، آسیای واقعی ” را نیز یدک می‌کشد.
گردشگری هنری برای مکان‌ها و مقصدها دارای منافعی است. استقبال از تولیدات هنری، با جلوگیری از فراموشی و به خاطره سپردن تولیدات هنری یک منطقه از طریق ایجاد و تقویت حس خویشتن‌شناسی بین مولدان آثار هنری افزایش غرور ملی و فرهنگی منجر میشود. با فروش بلیط و کسب مخارج بیشتری که معمولاً همه گردشگران فرهنگی دارند نیز می‌توان درآمد بیشتری تولید کرد که به بهبود کیفیت زندگی ساکنان منجر شود. همچنین از آنجا که رویدادهای هنری عمدتا در شب اجرا می‌شود، می‌توان بر تعداد اقامت‌های شبانه افزود که به عنوان یک راهبرد باید مدنظر تورگردانان ایرانی نیز قرار گیرد و صد البته برگزاری منظم برنامه های هنر در هر شهر سبب تکمیل برنامه های تورها می شود و از گلایه برخی گردشگران مبنی بر نداشتن برنامه در عصر و شب جلوگیری می نماید. عرضه‌ی یک تصویر شاداب هنری، از طریق به نمایش گذاشتن گالری­های عکاسی مرتبط با زیبایی­های طبیعی-تاریخی یک مقصد، تصویر ذهنی مقصد را بهبود می‌بخشد و آن را مکان جذاب‌تری برای بازدید، زندگی و حتی کار مبدل می‌کند. علاوه بر این، مکان‌های هنری نقش بسیار مهمی در راهبردهای بازساخت هویت-منظر شهری ایفا می‌کنند. با وجود این، در درون این بخش، تنش‌هایی نیز وجود دارد. افرادی که در حوزه هنر فعالیت می‌کنند اغلب دارای اولویت‌هایی متفاوت از بخش گردشگری هستند. زمان طراحی اجراها و نمایش‌ها نیز معمولاً ناکافی است که در این حالت امکان گنجاندن آنها در بسته‌های تعطیلاتی گردشگری هنری، میسر نخواهد بود؛ یا اطلاع رسانی کامل و به موقع انجام نمی شود.
 
برگزاری این نوع مراسم ها ، فراتر از بزرگداشت شخصیت های فرهنگی و ادبی که در جای خود حائز اهمیت است، از منظر توجه بیشتر به مقوله فرهنگ- به خاطر ارتباط تنگاتنگ آن با آداب و شیوه زندگی مردم جوامع مختلف و معرفی نمادها و عناصر کلیدی تمدنهای بشری از یک سو و تاثیر آن بر تعاملات انسانی و افزایش دوستی و احترام بین مردمان مناطق مختلف جهان از سوی دیگر – نیز بسیار مهم است. بدون تردید می توان این ارتباط عمیق را در فرهنگ و تمدن ایرانی بخوبی مشاهده کرد. فرهنگ ایرانی از دو مشخصه بارز برخوردار است که به آن هویتی ممتاز می‌دهد. این دو مشخصه، یکی «هنر و ظرافت » و دیگری « سطح بالای جذابیت و هیجان در زندگی» می‌باشد. فرهنگ ایرانی در تولید هیجان، هنر و شادی، بسیار غنی و مملو از ظرافت هایی است که بسیاری از فرهنگهای دیگر فاقد آن هستند. از این ظرافت‌های فرهنگی می‌توان به “شعر” و “ادبیات” ایرانی و شهرت و نفوذ جهانی آن و یا به جایگاه طنز و موسیقی در فرهنگ ایرانی اشاره کرد. جدا از این، هنرهای تجسمی و جاذبه ‌های بصری جایگاه ویژه خود را در فرهنگ ایرانی دارد. از فرش ایرانی که در همه دنیا به زیبایی معروف است تا هنرهای “میناکاری”، ” خاتم کاری”، “منبت کاری”، “معرق کاری” و ده‌ها هنر دیگر نشانگر علاقه قابل ملاحظه ایرانیان به زیبایی و ظرافت است. هنرهای دستی و خلق آثار هنری با حفظ اصالت و بکارگیری مهارتها و نمایش همزمان مراحل مختلف بوجود آوردن آن از ظرفیتهای مهم این عرصه است.
همانند دیگر ملتها، موسیقی سنتی ایران نیز نمادی از فرهنگ و تمدن غنی ایرانیان و روایتگر آداب و سنن و روش زندگی اقوام مختلف ایرانی است. با توجه به پراکندگی جغرافیایی و شرایط اقلیمی، اقوام ایرانی از ویژگی های فرهنگی و هنری متنوعی بهره مندند که این موضوع بر شکل ادوات و نوع موسیقی و پوشش های محلی آنان تاثیر زیادی داشته است. در این میان منطقه ی تربت جام – واقع در ۱۷۰ کیلومتری شرق مشهد مرکز استان خراسان رضوی در شرق ایران – به خاطر قرار گرفتن در مسیر سوق الجیشی راه باستانی ابریشم و حد فاصل مراکز بزرگ فرهنگی خراسان بزرگ، از اهمیت فوق العاده ای برخوردار می باشد.
این منطقه با تدابیر مردان بزرگ خود توانست در برابر ناملایمات و جنگها در طول تاریخ آسیب کمتری را متحمل شود و این نکته حفظ بسیاری از سنت ها و مقولات فرهنگی را در پی داشته است. بطوریکه اکنون به جرات میتوان گفت ریشه های موسیقی اصیل خراسان و فارسی دری ایرانی را در منطقه تربت جام شاهد هستیم. دوتار خراسان قدیم با سابقه ای ۶ هزار ساله در تربت جام بهتر از هرجای دیگر حفظ شده و دارای قدرت نوازندگی ، مقامهای متنوع و پنجه های پیچیده ای است. موسیقی تربت جام از معدود موسیقی های ایرانی است که در دو ردیف سازی و آوازی اجرا میشود و هنرمندان منطقه با دو رپرتوار دوتار و سرنا نوازندگی میکنند تعداد بیشماری از مقامها و آهنگ های قدیمی و عامیانه که در روزگار پیشین معمول بوده توانسته در میان هنرمندان منطقه جام حفظ شود و آنها با پافشاری بر اصالتهای هنری از این هنر دفاع نموده اند.
از سوی دیگر، بازی های آیینی و نمایش های محلی و فولکلوریک نیز بیانگر نکات ارزشمــند تاریخی، اجتماعی و فرهنگی و شیوه های زندگی و کار مردم ایران زمین است که ریشه در تاریخ و گذشته ی اقوام ایرانی دارد. این حرکات می تواند دارای مفاهیم بزمی، رزمی، عرفانی و غیره باشد. به موازات موسیقی ، رقص های محلی و آئینی تربت جام نیز از ریشه ی دیرینه ای برخوردار است. مقامهایی که به وسیله ی سرنا و دهل همراه با حرکات فیگوراتیو و فرم های معنی داری اجرا می شوند از آیینهای مقدس ادوارکهن باستان حکایت می کند .
تمامی این موارد همگی پتانسیل هایی برای جذب گردشگر و معرفی آثار و مبادله فرهنگی با دیگر کشور ها می تواند باشد.
دنیای پیرامون ما را فرهنگ ها و تمدن های زیادی در برگرفته اند. فرهنگ هایی که هر کدام ریشه ها و رسو مش را وامدار قومیتی خاص است. قومیت ها هر چقدر زنده و پویا در جامعه حضور داشته باشند فرهنگ و تمدن غنی تری را به وجود می آورند. امروزه بیشتر در آمد کشورها با قومیت های مختلف از راه معرفی آداب و سنن قومیت ها در آمد های کلانی به وجود می آورند.در کشور عزیز ما این موضوع نمود بیشتری دارد. ایران عزیز ما از قوم های مختلفی چون: بلوچ، کرد،ترک ،لر،ترکمن،گیلکی،کرمانج و…خرده قومیت های دیگر تشکیل می دهد و هر کدام این ها دنیایی از زیبایی و زندگی در خود دارند.مشخصه عمده این قومیت ها:احترام به زندگی، مهر و مهربانی،پاسداشت میراث نیاکانشان در طول قرن ها ی تاریخ است،که این ظرفیت عظیم بر تنوع محصولات گردشگری می افزاید.
مشاهده سبک زندگی، هنرهای دستی، مراسم سنتی، جشن ها و آیین ها بخشی از جذابیت های آنها است.
تورگردانان و شرکتهای خدمات مسافرتی به عنوان یک واسطه و عرضه کنندگان بسته های سفر به کشور عمل می کنند ، معرفی و تبلیغات باید در سطح گسترده ،ملی و بین المللی انجام شود.اگر در رابطه با برگزاری جشنواره ها و به طور کلی تمامی ظرفیت ها و پتانسیل هایی که برای جذب گردشگر و معرفی ایران و آثار هنری و فرهنگی و هنری مستند سازی و برنامه ریزی شود، ودر اختیار تمامی دست اندرکاران این صنعت قرار گیرد ، شرکتهای خدمات مسافرتی می توانند با در اختیار داشتن تقویم، مناسبت ها و به طور کلی جشنواره ها و تولیدات و محصولات فرهنگی برنامه ریزی کنند و برای علایق و سلایق گوناگون در دنیا با بسته ای مناسب سفر تهیه و تنظیم کنند وبه جذب گردشگر بپردازند و این جاذبه های محبوب و کم نظیر که در کثر شهرهای ایران نیز از آن بهرمندیم بعنوان محرک سفر و از دلایل اصلی بستن چمدان گردشگران خواهد شد.
در سال ۲۰۱۳ یک میلیارد و ۱۵۰ میلیون سفر خارجی در جهان صورت گرفته که سهم ایران فقط ۴ میلیون نفر بوده است.
هر چند برخی کارشناسان به همین آمار نیزبا شک و تردید می نگرند در سال میلادی گذشته ، سهم مستقیم سفر و گردشگری نسبت به سهم بخش های دیگر اقتصاد ایران در اشتغال ، حدود ۱ ۸ درصد از مجموع اشتغال اعلام شده که براین اساس ایران در بین ۱۸۴ کشور جهان رتبه ۱۵۴ را به خود اختصاص داده است.
هر چند ایران می تواند از نظر تعدد آثار باستانی در ردیف ۱۰ کشور نخست جهان قرار گیرد اما تنها داشتن این همه آثار کافی نیست بلکه باید امکانات و تسهیلات گردشگری و شرایط لازم برای تبدیل شدن به محصول سفر نیز فراهم شود ، در زمان حاضر برخی کشورها برای افزایش شمار گردشگران، به حذف روادید روی آورده اند که این حرکت صنعت گردشگری آنها را با رونق مواجه کرده است براساس آمارهای سازمان جهانی جهانگردی – ایران در زمینه ی ورود.گردشگر و همچنین درآمدهای حاصل از گردشگری جایگاه مناسبی ندارد در حالی که براساس سند چشم انداز ۲۰ ساله در بخش گردشگری و در افق ۱۴۰۴، ایران باید سالانه حداقل ۲۰میلیون نفر گردشگراز بازار جهانی را جذب کند ایران غنی ترین کشور از نظر گردشگری آمارهای بین المللی و دیدگاه کارشناسان گردشگری نشان می دهد که این حوزه به گسترده ترین دردنیا تبدیل می شود . درآمد اقتصادی چشمگیر وفرصت های شغلی بی شماری را برای کشورهای مختلف فراهم می آورد و نقش مهمی را در فقرزدایی کشورهای محروم و مناطق توسعه نیافته ایفا خواهدکردایجاد تسهیلات مناسب برای اقامت و رفت و آمد گردشگران به کشور یکی ازمهم ترین اقدامات برای ترغیب و تشویق این افراد برای سفر است .
در چشم انداز ۲۰ ساله سازمان توریسم جهانی، پیش بینی شده بود که شرق آسیا و اقیانوسیه، جنوب آسیا، خاورمیانه و آفریقا با رشد متوسط سالیانه‌ای بیشتر از ۵ درصد در مقایسه با ۴/۱ درصد رشد متوسط جهانی بیشترین میزان رشد را به خود اختصاص دهند.در چشم انداز ۲۰ ساله سازمان توریسم جهانی، رشد جهانگردی در مناطقی مانند اروپا و آمریکا که از لحاظ بازار گردشگری پیشرفته‌ترند، از میانگین جهانی کمتر محاسبه شده بود. اروپا همچنان بیشترین سهم را در بازار گردشگران ورودی جهان خواهد داشت. اما سهم تعداد جهانگردان اروپا از ۶۰ درصد در سال ۱۹۹۵ به ۴۶ درصد در سال ۲۰۲۰ تنزل پیدا خواهد کرد.این آمار نشان از وجود بازاری گسترده پیش روی ایران دارد که با برنامه ریزی و تمهیدات گسترده می توان استفاده فراوان کرد.

تاریخ خبر : 1397/06/24

5073

نظرات کاربران

نظر شما